Wie ben ik?

 

Graag stel ik mij aan u voor. Mijn naam is:
Martjanne den Dekker-Franken.

Je hebt vele benamingen voor wat ik mag doen, maar het liefst noem ik mijzelf een paranormaal hulpverleenster.
Dat wil zeggen dat ik hulp mag verlenen op paranormaal gebied.

Waarom hulpverleenster?
Een kind dat net gaat leren lopen geef je een handje als steun.
Maar het kind moet uiteindelijk zelf de stapjes zetten.
Zo zie ik zelf mijn werk ook, vandaar hulpverleenster.
Ik mag hulp verlenen en een handvat aanreiken, maar uiteindelijk is het de cliënt die het zelf doet.

Waar staat paranormaal eigenlijk voor?
Para betekent eigenlijk ‘naast.’
Paranormaal wilt dus eigenlijk zeggen: ‘naast het normale.’

Ik verleen dus hulp naast het normale.

Ach, en wat is normaal.
Voor mij is het heel normaal om een pot koffie te gaan zetten voordat ik weet dat er visite aan komt, of om een plant te verplaatsen omdat hij daar niet naar zijn zin staat en dat dan zéér duidelijk laat merken.
Zo vertellen onze hond en kat ook heel veel kleine dingen. Het is alleen de kunst om er naar te ‘luisteren’ door alle drukte heen die een dag met zich mee kan brengen.
Zo zijn er een tal van dingen op te noemen die voor mij de normaalste zaak van de wereld zijn.